บทที่ 998

เสิ่นเจ๋อสิงสีหน้าไม่เปลี่ยน เขาพูดกับพยาบาลที่อยู่ด้านหลังด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “เปิดประตู”

พยาบาลไม่ลังเล เปิดประตูทันที

ในวินาทีที่ประตูเปิดออก เสิ่นลั่วเสวี่ยก็คิดจะวิ่งออกมา

แต่เพิ่งวิ่งไปได้ไม่ถึงสองก้าวก็ถูกดึงกลับเข้าไป ในห้องมีเสียงโซ่เหล็กดังกร๊งแกร๊งแว่วออกมา

เสิ่นเจ๋อสิงถึงได้เข้าใจในท...